| Chapter 14 |
1 |
homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis
|
2 |
quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet
|
3 |
et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium
|
4 |
quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es
|
5 |
breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt
|
6 |
recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius
|
7 |
lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant
|
8 |
si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius
|
9 |
ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est
|
10 |
homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est
|
11 |
quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat
|
12 |
sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo
|
13 |
quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei
|
14 |
putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea
|
15 |
vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram
|
16 |
tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis
|
17 |
signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam
|
18 |
mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo
|
19 |
lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes
|
20 |
roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum
|
21 |
sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget
|
22 |
attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit
|