| Chapter 22 |
1 |
viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem
|
2 |
cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur ad illos magis praestiterunt silentium
|
3 |
et dixit ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel eruditus iuxta veritatem paternae legis aemulator legis sicut et vos omnes estis hodie
|
4 |
qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem alligans et tradens in custodias viros ac mulieres
|
5 |
sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omnes maiores natu a quibus et epistulas accipiens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur
|
6 |
factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco media die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa
|
7 |
et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi Saule Saule quid me persequeris
|
8 |
ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris
|
9 |
et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum
|
10 |
et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere
|
11 |
et cum non viderem prae claritate luminis illius ad manum deductus a comitibus veni Damascum
|
12 |
Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis
|
13 |
veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice et ego eadem hora respexi in eum
|
14 |
at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit te ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum et audires vocem ex ore eius
|
15 |
quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti
|
16 |
et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius
|
17 |
factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis
|
18 |
et videre illum dicentem mihi festina et exi velociter ex Hierusalem quoniam non recipient testimonium tuum de me
|
19 |
et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et caedens per synagogas eos qui credebant in te
|
20 |
et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum
|
21 |
et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe mittam te
|
22 |
audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes tolle de terra eiusmodi non enim fas est eum vivere
|
23 |
vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem iactantibus in aerem
|
24 |
iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eum ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei
|
25 |
et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi centurioni Paulus si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare
|
26 |
quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis romanus est
|
27 |
accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Romanus es at ille dixit etiam
|
28 |
et respondit tribunus ego multa summa civitatem hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et natus sum
|
29 |
protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum
|
30 |
postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eum et iussit sacerdotes convenire et omne concilium et producens Paulum statuit inter illos
|